Brexit definitywnie zmienił zasady gry dla polskich pracowników w Wielkiej Brytanii. Minęły już cztery lata od ostatecznego wyjścia UK z Unii Europejskiej, a polski rynek pracy dynamicznie się rozwija. Coraz więcej osób zadaje sobie pytanie: czy w 2026 roku wyjazd do Anglii nadal ma sens? Czy można tam zarobić znacząco więcej niż w Polsce? Jak wyglądają realia brytyjskiego rynku pracy po Brexicie? Przeanalizujmy wszystkie za i przeciw tej ważnej decyzji.
Jak Brexit zmienił brytyjski rynek pracy?
Brexit wprowadził system punktowy dla pracowników z UE, co znacząco utrudniło swobodny dostęp do brytyjskiego rynku pracy. Obywatele Polski nie mogą już przyjechać i po prostu zacząć pracować – potrzebują sponsorowanej wizy pracowniczej, co jest możliwe tylko dla określonych zawodów i przy spełnieniu wymogów językowych oraz kwalifikacyjnych.
– Brexit to była gra o wszystko dla polskiej emigracji zarobkowej w UK. Ci, którzy zdążyli uzyskać status osiedleńczy przed końcem 2020 roku, mogą nadal normalnie pracować. Nowi pracownicy muszą spełnić znacznie bardziej rygorystyczne warunki. To fundamentalnie zmieniło krajobraz polskiej emigracji do Wielkiej Brytanii – wyjaśnia dr Beata Czarnecka-Thompson, socjolożka z Uniwersytetu w Londynie specjalizująca się w migracjach zarobkowych.
System punktowy – kto może przyjechać do pracy?
Brytyjski system punktowy wymaga zdobycia minimum 70 punktów, aby uzyskać wizę pracowniczą. Punkty przyznawane są za:
- Ofertę pracy od licencjonowanego sponsora – 20 punktów (obowiązkowe)
- Pracę na odpowiednim poziomie kwalifikacji (minimum RQF3, odpowiednik matury z dodatkowymi kwalifikacjami) – 20 punktów (obowiązkowe)
- Znajomość języka angielskiego na poziomie B1 – 10 punktów (obowiązkowe)
- Wynagrodzenie minimum £26,200 rocznie – 20 punktów (można uzyskać więcej za wyższe wynagrodzenie)
Istnieją wyjątki dla zawodów deficytowych (Shortage Occupation List), które mogą mieć niższy próg wynagrodzenia. To praktycznie wyklucza zwykłą pracę fizyczną bez kwalifikacji, która była najpopularniejsza wśród Polaków przed Brexitem.
Ogłoszenia pracy w Anglii dla Polaków warto poszukać na stronie https://praca-anglia24.pl z aktualnymi ofertami.
Czy nadal można pracować w Anglii bez znajomości języka?
W praktyce, nowy system wizowy wymaga udokumentowanej znajomości języka angielskiego na poziomie minimum B1, co oznacza konieczność zdania egzaminu IELTS lub równoważnego. To wyklucza pracę bez znajomości języka dla nowych przyjeżdżających.
Jednak Polacy z settled status lub pre-settled status (uzyskanym przed końcem 2020 roku) nadal mogą legalnie pracować bez dodatkowych wymogów wizowych. Dla tej grupy nadal możliwa jest praca na stanowiskach niewymagających biegłej znajomości angielskiego.
– Dla osób z settled status brytyjski rynek pracy jest nadal otwarty bez ograniczeń. To około 700 tysięcy Polaków, którzy mogą swobodnie zmieniać pracę, zakładać firmy i korzystać z pełnych praw. Ale dla nowych emigrantów droga jest znacznie trudniejsza – podkreśla Tomasz Wierzbicki-Brown, doradca ds. migracji pracowniczych w Manchester Immigration Services.
Najpopularniejsze branże dla Polaków w Anglii
Praca na magazynie i w logistyce
Branża logistyczna w UK nadal się rozwija, napędzana przez boom e-commerce. Giganci jak Amazon, DHL, Tesco Distribution zatrudniają tysiące pracowników w centrach dystrybucyjnych rozsianych po całym kraju.
Dla osób z settled status praca na magazynie jest łatwo dostępna i relatywnie dobrze płatna. Obowiązki obejmują: picking (kompletowanie zamówień), packing (pakowanie), obsługę skanerów, załadunek i rozładunek. Praca odbywa się w systemie zmianowym, często 12-godzinne zmiany, co pozwala na zarabianie w systemie 3-4 dni pracy tygodniowo.
Dla nowych pracowników z Polski dostęp do tej pracy jest trudniejszy – większość stanowisk magazynowych nie spełnia wymogów systemu punktowego (zbyt niski poziom kwalifikacji). Wyjątkiem są stanowiska kierownicze i specjalistyczne w logistyce, które mogą kwalifikować się do sponsorowania wizy.
Produkcja przemysłowa
Sektor produkcyjny w Wielkiej Brytanii zmaga się z niedoborem pracowników po Brexicie. Fabryki przetwórstwa spożywczego, produkcji samochodowej, elektroniki i farmaceutyki poszukują rąk do pracy.
Większość stanowisk produkcyjnych nie kwalifikuje się do sponsorowania wiz, więc są dostępne głównie dla osób z settled status. Wyjątkiem są specjalistyczne stanowiska techniczne, operatorzy zaawansowanych maszyn CNC czy kontrolerzy jakości z certyfikatami, którzy mogą uzyskać sponsorowaną wizę.
Gastronomia – nadal duże możliwości
Branża gastronomiczna to jeden z sektorów najbardziej dotkniętych Brexitem. Brytyjskie restauracje, kawiarnie, puby i hotele tracą pracowników i desperacko szukają personelu. Polacy z settled status mogą łatwo znaleźć pracę jako kelnerzy, kucharze, pomoce kuchenne, barmani.
Dla nowych pracowników dostępne są stanowiska wykwalifikowanych kucharzy (Chef de Partie i wyżej), które znajdują się na liście zawodów deficytowych i mogą być sponsorowane przez pracodawcę. Wymaga to jednak udokumentowanego doświadczenia i kwalifikacji.
– Gastronomia w UK to ciężka praca za przyzwoite pieniądze. Godziny są długie, praca w weekendy i święta to norma, ale zarobki mogą być bardzo dobre, szczególnie z napiwkami. Po Brexicie brakuje rąk do pracy, więc pracodawcy są bardziej skłonni negocjować warunki – mówi Katarzyna Mróz-Wilson, właścicielka polskiej restauracji w Londynie i autorka bloga „Polka w brytyjskiej gastronomii”.
Ogłoszenia pracy dla par w Anglii: https://praca-anglia24.pl/od-zaraz/praca-dla-par/
Sprzątanie
Branża sprzątająca w Anglii to tradycyjna domena polskich pracowników. Cleaning companies zatrudniające setki osób, jak również prywatne sprzątanie domów – te możliwości nadal istnieją dla osób z settled status.
Praca jest zazwyczaj płatna godzinowo, często na czarno lub przez „self-employment” (samozatrudnienie). National Living Wage w 2026 roku wynosi £12.21 za godzinę, ale w sprzątaniu stawki mogą się wahać od £11 do £15 za godzinę, w zależności od regionu i typu pracy.
Dla nowych pracowników z Polski praca w sprzątaniu praktycznie nie jest dostępna przez legalną ścieżkę wizową, gdyż nie spełnia wymogów kwalifikacyjnych.
Budownictwo
Brytyjski sektor budowlany nadal potrzebuje pracowników, szczególnie wykwalifikowanych fachowców. Polscy murarze, tynkarze, elektrycy i hydraulicy mają dobrą opinię i są poszukiwani.
Dla osób z settled status praca na budowie jest łatwo dostępna. Można pracować jako pracownik najemny lub założyć własną działalność gospodarczą (self-employed contractor), co jest bardzo popularne wśród polskich budowlańców.
Nowi pracownicy mogą uzyskać wizę, jeśli mają kwalifikacje na poziomie NVQ Level 3 lub wyżej oraz ofertę pracy od licencjonowanego sponsora. Dotyczy to elektryków, hydraulików, inżynierów budowlanych i innych specjalistycznych zawodów.
Praca sezonowa w rolnictwie
Brexit drastycznie ograniczył dostęp do pracy sezonowej w UK. Przed 2020 rokiem tysiące Polaków przyjeżdżało na zbiory owoców i warzyw. Obecnie istnieje specjalny program Seasonal Worker Visa, ale jest przeznaczony głównie dla obywateli krajów spoza UE (Azja Środkowa, Afryka).
Polacy teoretycznie mogą aplikować, ale konkurencja jest duża, a liczba wiz limitowana. Program pozwala na pracę do 6 miesięcy rocznie w rolnictwie lub drobiarstwie. Jest to opcja dla osób, które chcą krótkiego wyjazdu zarobkowego, ale wymaga przejścia przez proces aplikacyjny i nie gwarantuje przyjęcia.
Zatrudnienie przez agencje pracy – jak to działa w 2026 roku?
Po Brexicie rola agencji pracy uległa zmianie. Dla osób z settled status agencje nadal oferują usługi podobne jak przed 2020 rokiem. Dla nowych pracowników możliwości są ograniczone do zawodów, które można sponsorować.
Usługi oferowane przez agencje
Zakwaterowanie – większość agencji nadal oferuje pomoc w znalezieniu mieszkania, choć rzadziej bezpośrednio zapewnia zakwaterowanie. Koszt wynajmu pokoju w UK znacząco wzrósł: w Londynie to £600-1000 miesięcznie za pokój, poza Londynem £400-700.
Transport do pracy – niektóre agencje, szczególnie dla pracy magazynowej na obrzeżach miast, organizują transport zbiorowy. Koszt jest zazwyczaj potrącany z wynagrodzenia (£20-40 tygodniowo) lub pracownik dojeżdża własnym samochodem.
Opieka rezydenta/koordynatora – większe agencje zatrudniają polskojęzycznych koordynatorów, którzy pomagają w załatwianiu formalności: otwarcie konta bankowego, rejestracja u lekarza NHS, uzyskanie National Insurance Number (NIN).
– Agencje w UK mają różny poziom usług. Niektóre naprawdę pomagają, inne tylko formalnie spełniają wymogi. Kluczowe jest sprawdzenie opinii innych pracowników przed podpisaniem umowy. Zwracaj uwagę na ukryte koszty – niektóre agencje potrącają prowizje, opłaty administracyjne, które znacząco zmniejszają wynagrodzenie netto – ostrzega Marcin Grabowski-Davies, aktywista działający w organizacji Polish Workers Association UK.
Jak wybrać rzetelną agencję?
- Sprawdź licencję GLA (Gangmasters and Labour Abuse Authority) – legalny operator musi być zarejestrowany
- Przeczytaj umowę dokładnie – wszystkie opłaty i warunki muszą być jasno określone
- Szukaj opinii w internecie – grupy na Facebooku, fora emigranckie, Google Reviews
- Unikaj agencji żądających opłat przed zatrudnieniem – to czerwona flaga
- Sprawdź stawkę godzinową netto – po odjęciu wszystkich kosztów powinieneś zarabiać minimum National Living Wage
Zarobki w Anglii 2026 według branż
National Living Wage w 2026 roku wynosi £12.21 za godzinę (około 67 PLN), co przy pełnym etacie (37,5h tygodniowo) daje około £1,950 brutto miesięcznie (około 10,700 PLN). Po odjęciu podatków i National Insurance, wynagrodzenie netto to około £1,650 (9,000 PLN). Poniżej przedstawiamy orientacyjne miesięczne zarobki brutto w najpopularniejszych branżach:
- Pracownik magazynu (warehouse operative): £1,900 – £2,400 brutto/miesiąc (10,400 – 13,200 PLN)
- Pracownik produkcji (production operative): £1,850 – £2,300 brutto/miesiąc (10,200 – 12,600 PLN)
- Kierowca wózka widłowego (forklift driver): £2,100 – £2,700 brutto/miesiąc (11,500 – 14,800 PLN)
- Kierowca dostawczy (delivery driver): £2,200 – £3,000 brutto/miesiąc (12,100 – 16,500 PLN)
- Kierowca HGV (ciężarówka): £3,500 – £5,000 brutto/miesiąc (19,200 – 27,500 PLN)
- Kelner/Kelnerka (waiter/waitress): £1,900 – £2,500 brutto/miesiąc + napiwki (10,400 – 13,750 PLN)
- Kucharz (chef de partie): £2,400 – £3,500 brutto/miesiąc (13,200 – 19,200 PLN)
- Sous chef: £3,000 – £4,200 brutto/miesiąc (16,500 – 23,100 PLN)
- Barista/Barman: £2,000 – £2,600 brutto/miesiąc (11,000 – 14,300 PLN)
- Pokojówka/Room attendant: £1,850 – £2,300 brutto/miesiąc (10,200 – 12,600 PLN)
- Cleaner (sprzątanie): £1,900 – £2,500 brutto/miesiąc (10,400 – 13,750 PLN)
- Pomocnik budowlany (labourer): £2,100 – £2,800 brutto/miesiąc (11,500 – 15,400 PLN)
- Murarz (bricklayer): £3,200 – £5,000 brutto/miesiąc (17,600 – 27,500 PLN)
- Elektryk (electrician): £3,500 – £5,500 brutto/miesiąc (19,200 – 30,250 PLN)
- Hydraulik (plumber): £3,300 – £5,200 brutto/miesiąc (18,150 – 28,600 PLN)
- Care worker (opieka nad osobami starszymi): £2,000 – £2,600 brutto/miesiąc (11,000 – 14,300 PLN)
- HGV mechanic (mechanik ciężarówek): £3,000 – £4,500 brutto/miesiąc (16,500 – 24,750 PLN)
Uwaga: Kursy przeliczeniowe przyjęto orientacyjnie 1 GBP = 5,50 PLN. Od wynagrodzenia brutto odejmowany jest Income Tax (podatek dochodowy, 20% od kwoty powyżej £12,570 rocznie) oraz National Insurance (około 12% od kwoty powyżej £12,570 rocznie). Wynagrodzenie netto stanowi zazwyczaj 75-85% kwoty brutto dla przeciętnych zarobków.
Koszty życia w Anglii – czy da się zaoszczędzić?
Koszty życia w UK są wysokie i po Brexicie dodatkowo wzrosły ze względu na inflację. Orientacyjne miesięczne wydatki dla jednej osoby:
- Pokój w mieszkaniu współdzielonym: £400-700 (poza Londynem), £600-1000 (Londyn)
- Rachunki (bills – gaz, prąd, woda, council tax): £100-200
- Żywność: £200-350
- Transport: £50-150 (poza Londynem), £150-250 (Londyn z Oyster Card)
- Telefon i internet: £30-60
- Pozostałe wydatki: £100-200
Całkowite miesięczne koszty życia: £900-1,700, w zależności od lokalizacji i stylu życia. Przy średnich zarobkach £2,000-2,500 brutto (£1,650-2,100 netto), możliwe jest oszczędzanie £300-700 miesięcznie (około 1,650-3,850 PLN), co nadal przewyższa możliwości oszczędzania w Polsce przy przeciętnych zarobkach.
Porównanie z Polską – czy w 2026 roku różnica jest jeszcze znacząca?
Polska gospodarka dynamicznie się rozwija, a płace w niektórych sektorach rosną szybciej niż w UK. Średnia pensja w Polsce w 2026 roku przekroczyła 8,500 PLN brutto (około 6,200 PLN netto), podczas gdy minimalna wynosi około 4,700 PLN brutto.
Różnica w zarobkach między Polską a UK maleje, szczególnie dla osób z wykształceniem i specjalistycznymi umiejętnościami. Dla pracy niewykwalifikowanej różnica nadal istnieje, ale jest mniejsza niż przed dekadą.
– Dziś wyjazd do Anglii to nie jest już automatyczna droga do sukcesu finansowego. Trzeba policzyć wszystko: koszty życia, rozłąkę z rodziną, stres adaptacyjny. Dla wielu osób praca w Polsce przy dobrym pracodawcy może być bardziej opłacalna, szczególnie jeśli uwzględni się jakość życia i możliwość bycia blisko rodziny – podsumowuje dr Piotr Szymański-Reed, ekonomista z London School of Economics specjalizujący się w migracjach ekonomicznych.
Brexit a polskie osiedlenie – kto ma przewagę?
Około 700 tysięcy Polaków uzyskało settled status lub pre-settled status przed końcem 2020 roku. Dla tej grupy nic się nie zmieniło – mogą swobodnie pracować, zmieniać pracę, zakładać firmy, korzystać z NHS i świadczeń socjalnych.
Dla nowych emigrantów sytuacja jest zupełnie inna. System punktowy wymaga sponsorowania, wysokich kwalifikacji i znajomości języka. To praktycznie kończy erę masowej emigracji zarobkowej Polaków do UK w jej tradycyjnej formie.
Polacy z settled status mają unikalną pozycję – mogą pracować bez ograniczeń w kraju o wysokich zarobkach, podczas gdy nowi emigranci z Polski nie mają już tego przywileju. To tworzy „zamkniętą społeczność” polskiej emigracji, która może funkcjonować bez dopływu nowych pracowników z Polski.
Czy warto jechać do Anglii w 2026 roku? – werdykt
Odpowiedź zależy od Twojej sytuacji osobistej:
TAK, warto jechać jeśli:
- Masz settled status lub pre-settled status i możesz swobodnie pracować
- Masz wysokie kwalifikacje w zawodzie deficytowym i możesz uzyskać sponsorowaną wizę
- Chcesz rozwijać karierę w międzynarodowym środowisku
- Dobrze mówisz po angielsku i masz konkretną ofertę pracy
- Zarobki w Twojej branży w UK są znacząco wyższe niż w Polsce (po odliczeniu kosztów życia)
NIE warto jechać jeśli:
- Nie masz settled status i szukasz zwykłej pracy fizycznej bez specjalistycznych kwalifikacji
- Nie spełniasz wymogów systemu punktowego (minimum 70 punktów)
- Masz dobrą pracę w Polsce z perspektywą rozwoju
- Koszty życia w UK (szczególnie w Londynie) przekraczają możliwą różnicę w zarobkach
- Priorytetem jest bycie blisko rodziny i znajomych
Anglia w 2026 roku to już nie ten sam kierunek emigracji co 10-15 lat temu. Brexit zmienił reguły gry i zamknął drzwi dla masowej emigracji zarobkowej. Dla osób z settled status UK nadal oferuje dobre możliwości, ale trzeba realistycznie ocenić, czy warto rezygnować z życia w Polsce, która dynamicznie się rozwija.
Każda decyzja powinna być przemyślana i oparta na rzetelnej analizie finansowej, zawodowej i osobistej. Era „jadę do pracy w Anglii, bo tam można zarobić” definitywnie się skończyła – dziś wyjazd wymaga strategii, kwalifikacji i świadomych wyborów.
Bibliografia
- UK Home Office, „UK Points-Based Immigration System: Guidance for Applicants”, London 2025
- Office for National Statistics, „International migration and the labour market, UK: 2025”, dostęp online: www.ons.gov.uk
- Migration Observatory at the University of Oxford, „Polish migrants in the UK after Brexit”, raport 2025
- Low Pay Commission, „National Minimum Wage and National Living Wage rates 2026”, UK Government
- Polish Community Council UK, „Raport o sytuacji polskich pracowników w Wielkiej Brytanii 2025”, Londyn 2025
O autorze
Robert Kamiński – dziennikarz specjalizujący się w tematyce migracji i rynków pracy w krajach anglojęzycznych, z 18-letnim doświadczeniem życia w Wielkiej Brytanii. Absolwent dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim oraz studiów podyplomowych z zakresu polityki migracyjnej na King’s College London. Autor trzech książek o polskiej emigracji do UK, w tym bestsellera „Brexit i Polacy – koniec pewnej epoki”. Przez 12 lat prowadził popularny blog „Polak w Londynie”, dokumentując zmiany na brytyjskim rynku pracy i życie polskiej społeczności. Współpracuje z organizacjami wspierającymi polskich pracowników w UK oraz z brytyjskimi think-tankami zajmującymi się polityką migracyjną. Regularnie komentuje tematy związane z emigracją w polskich i brytyjskich mediach.